Eindelijk kan ik hem dan beluisteren, met Firefox.
Voor mij is dit lied absoluut nieuw terwijl het toch al uit 1970 stamt. Maar voor mij leeft de oorlog niet zo omdat ik hem niet heb meegemaakt.
Niettemin is het een mooi verhalend lied dat waarschijnlijk veel herinneringen oproept en ja, het helpt misschien ook tegen het vergeten.
Ja, ik heb de oorlog wel bewust meegemaakt en vanwege een broer in het verzet ook angstige momenten gekend. Als ik de liedjes ‘Eens zal de Betuwe in bloei weer staan’ en ‘Als op het Leidseplein de lichtjes weer eens branden gaan’ hoor, dan proef ik weer de sfeer van de bevrijding, waarin alles goed was en vol mooie beloften.
Mooi Loes. Ik heb de oorlog ook zelf niet meegemaakt, maar toch was die heel lang levend voor mij, uit al die verhalen van de ouderen en de dingen die je later hoorde en waarover je las.
De nieuwe heup begint heel langzaam deel uit te maken van mijn systeem, maar ondervindt nog wel wat tegenstand van de ‘oude’ onderdelen, die de nieuwkomer met argwaan bekijken. Ik heb een termijn van drie maanden uitgetrokken voor de inburgering, maar dan moet het ook allemaal weer soepel lopen.
Nee Thérèse, ik ben juist helemaal niet technisch, Maar het lichaam beschouw ik ook als een soort machine. Hoe ouder je wordt, hoe vaker er wat gaat haperen en soms moet er een onderdeel vervangen worden. Ik hoop dat het bij een heup blijft in mijn geval.
loesdamen 
Eindelijk kan ik hem dan beluisteren, met Firefox.
Voor mij is dit lied absoluut nieuw terwijl het toch al uit 1970 stamt. Maar voor mij leeft de oorlog niet zo omdat ik hem niet heb meegemaakt.
Niettemin is het een mooi verhalend lied dat waarschijnlijk veel herinneringen oproept en ja, het helpt misschien ook tegen het vergeten.
Ja, ik heb de oorlog wel bewust meegemaakt en vanwege een broer in het verzet ook angstige momenten gekend. Als ik de liedjes ‘Eens zal de Betuwe in bloei weer staan’ en ‘Als op het Leidseplein de lichtjes weer eens branden gaan’ hoor, dan proef ik weer de sfeer van de bevrijding, waarin alles goed was en vol mooie beloften.
Mooi Loes. Ik heb de oorlog ook zelf niet meegemaakt, maar toch was die heel lang levend voor mij, uit al die verhalen van de ouderen en de dingen die je later hoorde en waarover je las.
(Gaat het wat beter met jou?) Groetjes Th.
De nieuwe heup begint heel langzaam deel uit te maken van mijn systeem, maar ondervindt nog wel wat tegenstand van de ‘oude’ onderdelen, die de nieuwkomer met argwaan bekijken. Ik heb een termijn van drie maanden uitgetrokken voor de inburgering, maar dan moet het ook allemaal weer soepel lopen.
Heel verstandig, Loes. Die termijn. Je beschrijft het wel grappig. Monteur geweest?
Nee Thérèse, ik ben juist helemaal niet technisch, Maar het lichaam beschouw ik ook als een soort machine. Hoe ouder je wordt, hoe vaker er wat gaat haperen en soms moet er een onderdeel vervangen worden. Ik hoop dat het bij een heup blijft in mijn geval.
Ja, dat hoop ik ook natuurlijk. Het is natuurlijk wel prachtig dat men dit kan tegenwoordig. Liefs, Th.